Aucouturierri egindako elkarrizketa

“USTE DUT GAUR EGUN EZ ZAIOLA BEHAR ADINAKO GARRANTZIRIK EMATEN GORPUTZAREN MUGIMENDUAREN BIDEZKO GARAPEN PSIKOLOGIKOARI. EZAGUTZA KOGNITIBOARI GARRANTZI HANDIAGOA EMATEN ZAIO, GEHIEGI BALORATZEN DA ALDERDI KOGNITIBOA”

 

1.-Zer da zuretzat psikomotrizitatea?

Modurik sinpleenean esanda, mugimenduaren eta psikismoaren arteko erlazioa azaltzen duen terminoa. Haurraren kasuan, termino horrek agerian jartzen du haurraren garapen psikologikoan mugimenduak duen garrantzia. Hau da, psikomotrizitateak gorputzaren mugimenduaren bidezko haurraren garapenean jartzen du arreta. Haurraren garapen psikologikoa gorputzaren mugimenduaren bitartez ematen da. Gorputzaren bitartez, baina kanpoko munduarekin harremanetan.

2.-Nolako eboluzioa izan du psikomotrizitateak bere sorreratik gaur egun arte?

Eboluzio interesgarria egon da. Eta eboluzio hori, nahitaez, 68ko maiatzetik pasatzen da. Garai hartan adierazpen askatasun maila guztietan egon zen, baina askatasun maila hori pixkanaka murriztu egin da. Nahiz eta gaur egun ideia zoragarri haiek oraindik egon badauden, buruan soilik gelditzen zaizkigu, ez praktikan, ez eguneroko bizitzan. Ez dute aplikazio praktikorik gure egunerokoan. Oso zaila da berrikuntza pedagogikoa gauzatzea. Aurrerapausoak eman genituen, baina gero gelditu eta atzeraka joan gara.
 

3.-Zenbat baliosten da psikomotrizitatea gaur egun?

Uste dut gaur egun ez zaiola behar adinako garrantzirik ematen gorputzaren mugimenduaren bidezko garapen psikologikoari. Ez da kezka pedagogikoaren ardatz. Egun ezagutza kognitiboari garrantzi handiagoa ematen zaio. Nire ustez, gehiegi baliosten da alderdi kognitiboa eta emozioekin, jolasarekin, ekintzekin zerikusia duen oro mugatzen du. Eta sarritan ez gara ohartzen ardatz kognitiboa, gorputzarekin eta kanpoko munduarekin dugun harremanaren bitartez garatzen dela. Haurrak duen lehen ezagutza ez da kognitiboa, korporala baizik.

Presioak daude gurasoen eta instituzioen aldetik haurra ahal den azkarren irits dadin gizaki kognitibo eta afekturik gabekoa izatera.